Jak się czujesz? Jak się ma Twoje ciało, co czujesz właśnie teraz, w tym momencie, co sobie myślisz? Masz jakieś oczekiwania co do tego tekstu, a może po prostu jesteś ciekawy?
Uważność lub uważna obecność to szczególny rodzaj uwagi – świadomej, nieosądzającej i skierowanej na bieżącą chwilę
Kabat-Zinn, 1990
Bycie obecnym właśnie tutaj, cel jest zarazem metodą
W praktyce uważności rozwijamy specyficzny rodzaj nieosądzającej uwagi, skierowanej na tu i teraz, na chwilę obecną. Ten rodzaj bycia charakteryzuje się nieocenianiem oraz otwartością na wszelkie treści, emocje i doświadczenia, które nam się przydarzają. To gotowość do nieidentyfikowania się z nimi, gotowość do pozwolenia na przemijanie własnych emocji, stanów psychicznych i innych wrażeń. Rozwijamy w sobie perspektywę „meta obserwatora”, co jest perspektywą samoświadomości, unikalnej dla człowieka umiejętności, której nie posiadają na przykład zwierzęta. Praktyka Mindfulness to gotowość i zobowiązanie do samoakceptacji i samoświadomości. Obecna jest tu postawa łagodności, życzliwości i współczucia, która jest metodą obchodzenia się z samym sobą, z własnym doświadczeniem, własnymi przeżyciami, oraz z innymi ludźmi i światem w ogóle. Zachowujemy przytomność na siebie, na własne doświadczenie, na chwilę obecną. Uważność praktykowana na różne sposoby i w różnych sferach naszego życia, prowadzi nas do świadomości.
Tu i teraz
Bycie obecnym właśnie “tutaj”, to podstawowa praktyka. Bycie świadomym, bez widzenia wszystkiego wyłącznie przez własne poglądy i nastawienie a obiektywnie daje nam pełny i wyraźny obraz rzeczywistości. Jesteśmy uważni na wszystko co pojawia się zarówno w nas, jak i w otaczającym nas świecie. Jesteśmy świadomi dźwięków, zapachów, doznań cielesnych, świadomi siebie, swojego ciała, myśli, emocji. Możecie się zgodzić i powiedzieć: “ok, w porządku ale nie sposób być świadomymi wszystkiego!” Zgadza się, po prostu zwracamy uwagę na to, czego jesteśmy właśnie w tym momencie świadomi, bez narzucania sobie tego co powinniśmy i osądzania czegokolwiek, tworzenia standardów dla rzeczywistości, która i tak jest taka jaka jest. Jesteśmy po prostu tu gdzie jesteśmy i rozpoznajemy jaką ta chwila ma jakość, dynamikę, właściwości. Smakujemy wszystkiego co się pojawia bez manipulowania tym co się wydarza bez zmieniania tego czym są zjawiska. Świadomość z kolei często przynosi zrozumienie, lub do niego przybliża. Jeśli coś rozumiemy to tym lepiej dla nas, bo dzięki temu, często wiemy czym rzeczy są i jak postępować.
Bądź świadomy siebie
Świadomość tu i teraz, prowadzi nas do samoświadomości, wspaniałej właściwości ludzkiego umysłu polegającej na zdolności bycia świadomym samego siebie. Efektem tego rodzaju uwagi jest wzrastające zrozumienie samych siebie, świata który nas otacza. Rozluźniamy się, przestajemy często działać jakby na automatycznym pilocie, poziom stresu zmniejsza się, chociażby tylko z tego powodu że zaczynamy widzieć co z nami samymi się dzieje. Może zobaczymy, że sami sobie budujemy mniej lub bardziej rozbudowany scenariusz, który często pakuje nas w kłopoty, przynosi stres oraz negatywne emocje. Dochodzimy do samoświadomości, do świadomości mechanizmów w jakich działamy, mechanizmów w jaki działa natura, świat wokół, ludzie. Świadomość, samoświadomość pozwalają nam też bardziej docenić swoje życie, jego różnorodne przejawy, codzienność, pozornie nie warte uwagi szczegóły. Widzimy, że codziennie rano parzona herbata smakuje jakoś inaczej, a może smakuje tak samo tylko teraz zauważamy bardziej ten smak, smakujemy, doświadczamy. W dodatku wyglądamy przez okno i patrzymy na drzewo za oknem zdając sobie sprawę jakie jest piękne, a my w codziennym pospiechu nie zwracaliśmy na nie uwagi, tak jak i na krążące nad nim ptaki i niebo w tle.
Większa uważność to szczęśliwsze życie
Z pewnością jedną z największych korzyści z praktyki uważności jest bycie w lepszym kontakcie z samym sobą, ze światem, w bezpośredniej relacji, tak bezpośredniej, że bardziej nie można. Buddyści mówią o stanie błogości wynikającym z połączenia, świadomości jedności. I rzeczywiście podczas praktyki uważności pojawia się więcej pozytywnych uczuć, radości, zadowolenia, satysfakcji. To, że bardziej zauważamy różne rzeczy, jesteśmy z nimi w kontakcie, często doprowadza do docenienia tego co mamy, czego doświadczamy, ale poprzednim razem zbytnio się śpieszyliśmy żeby to zauważyć. Praktyka uważności jest tez praktyką łagodności w stosunku do samego siebie, do innych. Zauważamy to co się pojawia bez osadzania, krytykowania i oceniania jakie to jest. Takie działanie jest już z natury łagodne. A łagodność, bycie dobrym dla samych siebie i innych, prowadzi nas do respektowania granic, własnych ograniczeń, ograniczeń swojego ciała, bez zbytniej inwazyjności, przekraczania barier, które prowadzą do bólu i negatywnych emocji.
Poczuj więcej
Badamy jakie są nasze granice, do którego momentu nasza ciało czuje się dobrze, kiedy zaczynają powstawać negatywne emocje. Może przekraczamy własne naturalne możliwości? Zobacz, przyjrzyj się, bądź uważny/uważna. Pozwól świadomości się wydarzać, nie zakłócaj tego ciągłym myśleniem, przynajmniej na chwilę spocznij i się przyjrzyj się ciału, emocjom, myślącemu umysłowi, poczuj, także otoczenie w którym jesteś. Otwórz się i puść kontrolę, choć na trochę, daj sobie prawo do po prostu bycia, podaruj sobie ten eksperyment. Możesz być zaskoczony/zaskoczona co odkryjesz..
Czego teraz doświadczasz jak kończysz czytać ten tekst? Co czujesz? Jak czuje się Twoje ciało, zwróć uwagę na to co słyszysz, co widzisz. Jak tego doświadczasz? Jaki jest twój oddech? Bądź ciekawy wszystkiego, jak dziecko.
