Reasumując, należy utworzyć zróżnicowany i elastyczny program nauczania, uwzględniający różne formy nauczania, np.:
- Poszczególne, podstawowe przedmioty z uwzględnieniem aspektu Edukacji Globalnej oraz nauk społecznych wyjaśniających szereg zjawisk
- Zajęcia pobudzające kreatywność, kiedy to poszczególni uczniowie mogą sami decydować, w czym chcieliby się rozwijać na tym przedmiocie przez kolejne tygodnie (analiza konkretnego przypadku)
- Zajęcia uwzględniające proces uspołeczniania, zachęcające do zaangażowania obywatelskiego oraz współpracy z innymi ludźmi, wyznając zasadę „pomagajmy, nie walczmy” – tego typu zajęcia wzmacniają więzi społeczne i relacje międzyludzkie
Można zatem powiedzieć, że potrzebujemy ludzi, którzy w sposób odpowiedzialny społecznie i świadomie politycznie, będą kreować wokół siebie świat bez barier, uprzedzeń w sposób dowolny i unikalny. (Rose, 1992; Wagner, 1994)
Co konkretnie przynosi implementacja Edukacji Indywidualnej?
– tylko wtedy dzieci mają szansę na rozwinięcie swoich unikalnych talentów
– uczniowie są szczęśliwsi i z większa ochotą uczęszczają do szkoły
– EI pomaga im uświadomić sobie pełnię praw demokratycznych, co przyda im się w przyszłym, dorosłym życiu
– tworzy więzi społeczne, poprzez uświadamianie, jak ważni są wszyscy ludzie mający w rzeczywistości jednakowe potrzeby (mówię o podstawowych kwestiach)
– uczniowie są bardziej przygotowani do życia zawodowego
– zwiększenie szansy na rozwój ekonomiczny kraju
– zmniejszenie bezrobocia a tym samym przestępstw i nieszczęścia ludzkiego
W zależności od możliwości i kierunku rozwoju kraju, edukacja przybiera różne kształty, obierając kierunki transformacji zależne od historii, aktualnych potrzeb społeczno – gospodarczych, lub po prostu interesów grup rządzących.
Chcąc stworzyć odpowiedzialne społecznie i świadome (obywatelskie) społeczeństwo bazujące na swoim szczęściu i kreatywności, edukacja musi iść w kierunku indywidualnego podejścia do uczniów, którzy opuszczając mury szkolne zaczynają tworzyć narodową rzeczywistość.
To od nich zależy, czy gospodarka krajowa będzie się rozwijać w odpowiednim kierunku, nie pomijając zadowolenia społecznego wszystkich ludzi, nie tylko tych z kapitałem ekonomicznym, którzy stanowią mniejszość.
Mniejszość nigdy nie powinna mieć prawa głosu w kwestiach rozwoju, to w odpowiedni sposób ukształtowana edukacyjnie większość powinna dawać przykład, rozwijać kraj i tworzyć wspólną rzeczywistość kierując się dobrem ogółu.
Tylko taka forma rozwoju kraju ma szansę przynieść lepsze jutro, zaś dzisiejsza większość stanowiąca jedynie potencjał pod kątem konsumpcjonizmu i dostosowania się do zasad tworzonych przez mniejszość, ukaże prawdziwy potencjał kraju rozwijając go ponad wszelkie normy dzisiejszego pojmowania życia w Polsce.
Średniowiecze dawno się skończyło, czas otworzyć oczy.
Zatem podstawowym pytaniem nie powinno być, czy stworzyć system zapewniający indywidualną edukację w szkołach, tylko raczej, w jakiej formie powinien zostać stworzony i sumiennie realizowany.[10]
