Potrzeba ciągłego rozwoju i ewaluacji nauczycieli/przewodników

Nauczyciele powinni wciąż rozwijać i ulepszać swój profesjonalizm. Nie tylko poprzez stosowanie standardowych technik nauczania, krytycznego myślenia, społecznej postawy współpracy i odpowiedzialności, rozwijania indywidualnych możliwości, czy „wychowywania”, ale również powinni być na bieżąco z analizą otaczającej nas rzeczywistości.

Nauczyciel dobrze wykonujący swoją pracę powinien umiejętne kreować ludzki sposób myślenia wskazując, że każdy człowiek ma moc twórczą i to on powinien kreować rzeczywistość wokół siebie, będąc odpornym na wszelkie próby masowej marketingowo – medialnej manipulacji[12].

Aby dobry pedagog otrzymał odpowiednie narzędzia do samorozwoju, powinien uzyskać wsparcie nie tylko od swojego bezpośredniego zwierzchnika, tj. dyrekcji szkoły, ale również od władzy państwowej.

Dzięki wypracowaniu efektywnych metod doskonalenia, rząd powinien zapewnić nauczycielom szkolenia z trafnej analizy otoczenia i wszelakich jego przemian, aby na ich podstawie mógł bardziej spełnić się w roli obiektywnego i rozsądnego przewodnika.

Ewaluacja pracy nauczyciela powinna brać pod uwagę m.in. następujące czynniki:[13]

  1. Odpowiadanie na wciąż zmieniające się potrzeby i trendy z uwzględnieniem procesów społecznych poprzez zbieranie i analizowanie tych informacji.

Edukacyjne ciała decyzyjne (Ministerstwo Edukacji, wojewódzkie kuratoria oświaty) powinny uaktualniać wciąż programy udoskonalania nauczycieli w związku z analizą przeprowadzonych badań kierunków przemian społecznych i gospodarczych – nauczyciele chcący nadążać za wyzwaniami rynku pracy, powinni brać pod uwagę czynniki wpływające na zmiany postawy ludzi (np. napływający emigranci, globalizacja, zwiększający się konsumpcjonizm)[14]

  1. Tworzenie specjalnych strategii kształcenia nauczycieli na uniwersytetach uwzględniających utworzenie prestiżu bycia nauczycielem motywujący do jeszcze większych wysiłków samo udoskonalania się i przykładania do wykonywanych obowiązków
  2. Możliwości ciągłego doskonalenia się zapewnione przez ministerstwo, np.:
  • Wzmacnianie obszaru badań wobec podnoszenia nauczycielskich kwalifikacji, zarówno pod katem pedagogicznym, jak i specjalistycznym (konkretne obszary tematyczne), np. ukazywanie różnych technik przekazywania wiedzy z również uwzględnieniem nowoczesnych technologii.
  • Szkolenia pod kątem psychologicznym, co usprawnia prace pedagogów podczas rozpoznawania indywidualnych cech osobowościowych oraz możliwości uczniów.
  1. Uwzględnianie w realizacji programu nauczania Zjawiska globalnej edukacji [15] z podkreśleniem czynnika konkurowania bądź współpracy międzynarodowej oraz znajomości innych społeczeństw, ich strategii gospodarczych i sposobów ich wdrażania.

Raport OECD (2005) ukazuje również dodatkowe czynniki, ułatwiające nauczycielom pracę.

Ważnym elementem są klasy liczące niewielu uczniów, co ułatwia indywidualne podejście wobec każdego z nich. Znalezienie oraz uświadomienie młodym ludziom o ich osobistych zdolnościach buduje ich większą pewność siebie, rozwijając ich kreatywność oraz przejmowanie inicjatywy w różnych sytuacjach.

Takie działania sprzyjają rozwojowi osobowości oraz konkurencyjności gospodarczej, a w rezultacie atrakcyjności kraju lub regionu.

Eksperci z krajów skandynawskich wskazują[16], że nieodłącznym elementem wzmacniania efektywności pracy nauczyciela jest jego ciągła interakcja z uczniami (szczególnie ze studentami aplikującymi na stanowiska pedagogiczne), wspólne przeprowadzanie różnego rodzaju badań naukowych o wymiarze społecznym i ekonomicznym, zarówno lokalnym, jak i ogólnokrajowym bądź globalnym (np. europejskim).

Dodatkowy czynnikiem, który motywuje nauczyciela do efektywnego wykonywania jego pracy to stosunkowo wysoka pensja. W Finlandii jest ona wyższa od średniej krajowej (2500 dolarów amerykańskich) i wynosi ok. 3 tysięcy dolarów, gdzie ponad 70 proc. nauczycieli to kobiety.
Takie działania budują w ludziach zdolność analitycznego i krytycznego rozumowania oraz bardziej obiektywne postrzeganie rzeczywistości.