Tadanori Yokoo (1936–)
Co by było, gdyby ktoś spróbował skrzyżować tradycyjny japoński rysunek ze szkołą amerykańskiego plakatu, dorzucił indyjskie klimaty i okrasił to wszystko krzyczącymi kolorami? Odpowiedź znajduje się na grafikach autorstwa Tadanori’ego. Jest on jednym z niewielu japońskich twórców, którzy mieli indywidualną wystawę w nowojorskim Museum of Modern Art.
Tadanori Yokoo, Ukio Mishima, The Aesthetics Of End, 1966.
Jana Želibská (1941–)
Rodaczka Warhola utrzymuje, że nie należy jej klasyfikować jako artystkę z nurtu pop-artu. Przyznaje jednak, że czerpała z tegoż. Bardzo często chwyta się fotografii i performance’u. Jej sztuka jest bardzo hermetyczna i trudna w odbiorze. Od końca lat 60-tych Želibská mieszka w Paryżu.
Jana Želibská, Kandarya-Mahadeva, 1969
