Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 roku, zmarł 24 maja 1543 r. Jego dzieło “O obrotach sfer niebieskich” zrewolucjonizowało naukę. Był astronomem, lekarzem, tłumaczem. Zajmował się też matematyką, prawem, ekonomią, astrologią, malarstwem oraz strategią wojskową. 474 lata po śmierci wielkiego człowieka renesansu przypominamy o kilku ciekawostkach z jego życia.
Mieszkał z gospodynią-kochanką?
Poświęcał się nauce i książkom do tego stopnia, że nie miał czasu na życie prywatne. Jednak gdy mieszkał we Fromborku, był blisko związany z ponad 20 lat młodszą gospodynią-mężatką Anną Szilling. Legenda głosi, że gospodyni obsiała bluszczem zachodnie mury kompleksu katedralnego, aby móc odbywać tam miłosne spotkania z Kopernikiem. O tym, że dla astronoma bluszcz był wyjątkową rośliną świadczą listki, które rysował na marginesach książek. W latach siedemdziesiątych wycięto roślinę, ponieważ konserwatorzy uznali, że może zagrażać murom.
Zalecił smarowanie chleba masłem i … uchronił ludność przed zarazą
Kopernik badając przyczyny zarazy w Olsztynie odkrył, że jej głównym powodem był spożywany zanieczyszczony chleb, który często lądował na ziemi, po czym był zjadany razem z brudem i zarazkami. Uczony wpadł na pomysł, aby smarować pieczywo masłem. Przywierający do niego bród zniechęcał do jedzenia. W efekcie, ludność zaczęła dostrzegać problem i przestała jeść zanieczyszczone pieczywo. Zaraza ustąpiła, a smarowanie chleba masłem stało się popularne w całej Europie.
Kopernik zakazany
Pierwszy wydruk “O obrotach sfer niebieskich” pojawił się w 1543 roku, tuż przed śmiercią Kopernika, która nastąpiła 24 maja, na skutek wylewu krwi do mózgu. 12 lat później, w 1555 roku papież Paweł IV podjął decyzję, aby sporządzić wykaz “zatrutych ksiąg”, których katolicy nie powinni czytać, posiadać ani rozpowszechniać. Cztery lata później pojawił się pierwszy indeks. “O obrotach sfer niebieskich” wpisano na nią w 1616 roku, a wycofano dopiero w 1822 roku. Obecnie rękopis przechowywany jest w Bibliotece Jagielońskiej. Inne księgi Kopernika zapisane zostały w testamencie diecezji warmińskiej. W 1692 roku Szwedzi w trakcie najazdu na Pomorze i Prusy ukradli księgozbiór, który obecnie znajduje się w Szwecji.